Nowe Muzeum Akropolu

Muzeum Akropolu powstało w 1874 r. na Akropolu, w zagłębieniu przy jego wschodnim zboczu. Prace wykopaliskowe prowadzone przez cały czas na wzgórzu stale zwiększały zbiory muzeum. Ograniczona przestrzeń ekspozycyjna wymusiła więc przechowywanie coraz większej liczby eksponatów w pomieszczeniach magazynowych, nie udostępnianych zwiedzającym. Po 100 latach greckie Ministerstwo Kultury podjęło decyzję o budowie Nowego Muzeum Akropolu, licząc przy okazji, że uda się do niego sprowadzić marmury Elgina. Nowy obiekt miał powstać około 300 metrów od Akropolu (wcześniej planowano, że stanie bliżej). Według pierwotnych zamierzeń muzeum miało być ukończone w pierwszej połowie 2004 r. - jeszcze przed Igrzyskami Olimpijskimi. Jednak podczas kopania fundamentu, natrafiono na pozostałości grodu z wczesnego okresu Chrześcijaństwa. Archeolodzy stanęli przed dylematem: czy eksplorować znalezisko i przesunąć muzeum dalej od Akropolu, czy kontynuować prace budowlane. W końcu zdecydowano się na pozostawienie znaleziska, włączenie go zasobów muzeum i wybudowanie głównej sali muzeum - Galerii Partenonu ponad nim. Budynek muzeum został w ukończony dopiero w połowie 2007 r. W lipcu zamknięto dla zwiedzających dotychczasowe muzeum i rozpoczęto przenoszenie zbiorów do nowego obiektu. Było to złożone technicznie, gdyż przeniesienia wymagało około 300 marmurowych rzeźb o wadze dochodzącej nawet do 2,5 ton. Ostatecznie nowe Muzeum Akropolu zostało otwarte w połowie 2009 r. Niektóre z eksponatów można oglądać w nim po raz pierwszy, gdyż w poprzednim muzeum nie mieściły się w części ekspozycyjnej.

Nowoczesny budynek muzeum, zaprojektowany przez Szwajcara Bernarda Tschumiego i Greka Michalisa Fotiadisa, wykonany jest ze szkła i stali i odporny jest na trzęsienia ziemi. Tschumi przyznał, że nie chciał imitować starożytnej budowli, wolał podążyć śladem Pitagorasa i abstrakcyjnej geometrii, stąd też bryła budynku wyraźnie odnacza się na tle sąsiednich budynków. Powierzchnia wystawiennicza muzeum to 14 tysięcy m². Główną jego cześć stanowi wielka przeszklona Galeria Partenonu, w której docelowo będą wystawione rzeźby z Partenonu w rzeczywistej skali - tak jak były umieszczone na świątyni. Początkowo planowano, że do czasu zwrotu przez Brytyjczyków marmurów Elgina sala ta pozostanie pusta, co miał dodatkowo symbolizować oczekiwanie Greków na zwrot rzeźb. Ostatecznie zdecydowano się na wystawienie niedoskonałych kopii brakujących fragmentów.

Muzeum posiada trzy poziomy. Na najniższym umieszczone zostały makiety przedstawiające kolejne etapy zabudowy Akropolu oraz znaleziska z budowli usytuowanych niegdyś na jego zboczach. Tutaj także można zobaczyć przedmioty codziennego użytku z okresu od XXX do VI w. p.n.e. ? biżuterię czy też wyroby ceramiczne. Na pierwszym piętrze umieszczone zostały oryginalne elementy dekoracyjne niektórych świątyń, rzeźby oraz różne dary wotywne. Na szczególną uwagę zasługują tu rzeźby ze wschodniej fasady Starego Partenonu, marmurowe figurki młodych dziewcząt (kory) niosących dary wotywne, a także oryginalne posągi kor z Erechtejonu i fryz zdobiący ściany świątyni Ateny Nike. Piętro drugie - Galeria Partenonu - poświęcone zostało w całości dekoracjom z tej świątyni. Jest ono odwrócone od osi głównej bryły o 23°, przez co jest ono położone równolegle do Partenonu, który widoczny jest przez szklane ściany. Dotychczas umieszczone tu zostały oryginalne metopy z fryzu doryckiego oraz nieliczne fragmenty fryzu jońskiego, przedstawiającego procesję panatenajską. Grecy nadal jednak liczą na to, że resztę tego piętra zapełnią z czasem dalsze oryginalne fragmenty fryzu partenońskiego.