Meteory

Równina Tesalska. Płaska nizina otoczona jest jak gigantyczna misa wysokimi masywami górskimi: Olimp i Antichassia (na północy), Pindos (na zachodzie), Othris (na południu), Ossa i Pelion (na wschodzie). W północno-zachodnim krańcu równiny ograniczonym górami Antichassia i Pindos, na północ od miejscowości Kalambaka, z dna doliny "wyrasta" kamienny las ponad 1000 niezwykłych skał. Te stożkowe i cylindryczne słupy z szarego piaskowca, porośnięte skąpą roślinnością, osiągają do 400 m wysokości (od podstawy). Jest to jeden z cudów przyrody, nie do końca zrozumiały geologicznie fenomen naszej planety. Ale jeszcze większą niespodzianką są wybudowane na niedostępnych szczytach tych stromych skał chyba najbardziej niezwykłe na świecie bizantyjskie klasztory. Niesamowitość tego miejsca doskonale oddaje jego nazwa - meteora, wywodząca się od greckiego czasownika meteorizo, co znaczy "unoszące się (zawieszone) w powietrzu". Czy ktoś znalazł by lepsze miejsce niż to, zawieszone pomiędzy niebem a ziemią, aby w samotności oddawać się modlitwom i nabożnym kontemplacjom?